Der hARz – 2015 – Adventure Race – 32 uur – Running – Mountainbiking – Trekking – Canoeing – Orientering
Samen met Adventure Race Team ‘Vandaag is mijn werk af’ vertrekt Team Energie in Balans naar midden Duitsland voor de langste uitputtingsslag van 2015. Maar liefst 32 uur sporten staan de mannen te wachten. Het kampement wordt snel opgezet, de meegenomen macaroni en pannenkoeken worden verorberd. Na registratie worden de racerugzakken, gearbag en mountainbikes wedstrijd klaar gemaakt. Nog even gestrekt en dan naar de briefing. In de kleine ruimte hebben zich inmiddels 50 internationale teams verzameld uit het heel Europa. In het Engels vertelt race-director Winfried Bats de laatste belangrijke punten, de do’s en de dont’s en wenst ons een mooie race toe. Na ontvangst van de prachtige kaart met alle cp’s, bp’s en verboden wegen wordt de route ingetekend en zoeken we rond middernacht onze slaapzak op. Vanuit de slaapzak bestudeer ik nog eenmaal de gehele route, leg de kaart onder mijn kussen en pak mijn rust totdat de iphone ons wekt om 03:30. Nog een half uur tot de start…
Om klokslag 04:00 uur worden we weggeschoten voor een korte loopetappe in het donkere bos met veel omgevallen bomen rondom de camping. Aansluitend volgt de eerste mountainbike route naar wat later blijkt, de mooiste CP van de dag: aan de reling bij de Feigenbaumklippe hangt de begeerde rode knijper te wachten. Een waanzinnig uitzicht… als dit een voorbode is voor de andere punten…
We vervolgen onze route, bergaf naar de waterval en weer naar boven op de Arendsberg. Zo gaat het verder over de verplicht te volgen van de Hexenstieg richting TA1. In Dammhaus is de tuin van een restaurant ingericht als wisselpunt, na de materiaal inspectie vervolgen we onze weg te voet richting het Nationale Park der Harz. Via prachtige cp’s drinken we bij Hans Kuhnenburg een verdiende bak Duitse koffie, een welkome aanvulling op al het andere eten en drinken dat we naar binnen stouwen. Als we na 45 kilometer lopen terug komen bij onze fietsen trekt de geur van spaghetti ons naar binnen en verorberen we een groot bord paste met elk een halve liter cola. Dit rustmoment is tevens ons diner. Snel fietsen we naar de stuwdam bij de Okerstausee om nog bij daglicht de kano-etappe te kunnen voltooien. Op een rustig water maar in een fikse regenbui halen we vlot alle cp’s op en maken ons klaar voor de run-bike etappe.
Met één fiets gaan we op weg voor de verstopte rode knijpers, de regen blijft stromen maar we wisselen snel door en worden al snel weer warm. Als blijkt dat we niet bij een brug uitkomen maar bij een doorwaadbare plek in de rivier komen onze waterdichte sokken goed van pas. Na een laatste steile beklimming pakken we de laatste run-bike cp en ontvangen van de vrijwilligers bij de TA2 een broodje warme worst, bouillon en pinda’s. Dat doet de mens goed, we zien teams binnenkomen die nog de run-bike etappe moeten beginnen en zelfs nog aan het kano-etappe moeten beginnen in het donker. We liggen mooi op ons eigen gemaakte race-schema en begeven ons weer per mountainbike naar de volgende loopronde met foto-oriëntering.
Bovenop de Bocksberg is de ontvangsthal van de skipiste ingericht als volgend wisselpunt, geen comfort maar enkel de tip: ‘volg de bordjes van het liefdespad en gij zult vinden…’ We pakken de route op maar voelen de dat de slaap toch zijn intrede wil doen, bij de laatste foto-post-knijper pakken we een powernap van 10 minuten en terug bij de fietsen nog een keer 10 minuten. Dat geeft ons een enorme boost voor de laatste lange mountainbike etappe. Met stijgingspercentage van wel 17% op grindwegen, wandelpaden waar we de fietsen omhoog moeten duwen, snelle afdalingen en een prachtig uitzicht over de oude mijn in Wolfshagen hebben we deze etappe bijna voltooid. We hebben nog steeds geen enkele cp achter gelaten zonder te knippen.
Als de uitzichttoren bovenop de Steinberg in zicht komt zit de 32 uur er bijna op, maar we zijn er nog niet: in Goslar zijn nog 4 cp’s verstopt die staan ingetekend op een kaart uit 1875. Enig speurwerk met de vergelijkbare punten van de huidige kaart: kerk, torens en watergangen leidt ons naar de 4 ontbrekende cp’s. Hoppa, ook binnen. Snel terug naar uitkijktoren en als een dolle de laatste afdaling ingezet richting het Kaiserpfalz in Goslar.
Een kwartier voor de deadline passeren we de finish en worden hartelijk ontvangen door de organisatie. Een high-five en omhelzing volgen. Missie geslaagd: alle cp’s geknipt en voor de deadline binnen. Dat we de bonus cp’s allemaal moeten hebben laten liggen mag de pret niet drukken. Dat was voor ons vandaag niet haalbaar. Eduard en Dennis van ‘Vandaag is mijn werk af’ zijn inmiddels ook over de finishlijn gekomen. Samen genieten we in het gras van de zon en praten even na over de afgelopen uren.
Na een degelijke BBQ volgt een bezoek aan de MacDrive voor een verdiende Milkshake en zoeken we vroeg onze slaapzak weer op, in de vroege maandagochtend breken we ons kampement in de regen op. Bij Hannover eten we voor het eerst een McMorning, het smaakt niet eens verkeerd! Vlot vervolgen we onze weg naar Rijssen, bij de grens gaat het oranje zonnetje schijnen en vieren we Koningsdag met onze gezinnen.
Als later blijkt dat we de 8e plek in het overal klassement hebben binnengesleept en als 3e Nederlandse team zijn geëindigd, vormt een grote glimlach zich op onze gezichten en voelen onze vermoeide benen toch iets minder vermoeid. #Trots.
